Er zit een traan in mijn oog,
Stiekem, niemand die hem ziet.
Geen traan van blijdschap,
Maar een traan van stil verdriet.
Die traan in mijn oog
Rolt inmiddels over mijn wang
Ik kan hem niet meer stoppen,
Hij gaat zijn eigen gang.
Er rolde een traan over mijn wang,
Hij kwam op de grond terecht,
Een traan van veel verdriet,
Die mij zoveel zegt.
Er rolde een traan,
Ik heb hem niet gestoord.
Omdat je met een traan
Soms meer zegt dan met een enkel woord.
Lieve Pauchan
Zo oneerlijk, zo onwerkelijk. Waarom jij? Jij die altijd vrolijk was, jij die altijd in was voor gekkigheid en ons, je broers, allemaal dingen leerden waar onze baasjes eigenlijk helemaal niet blij mee waren. Jij die nooit ergens bang voor was en het voortouw nam. Jij, die zo'n vechter was. Vlak voor je 2 werd, ging je rare bewegingen doen. Na een paar weken kwam de diagnose epilepsie. Wat schrokken we ervan met z'n allen. Maar je reageerde uiteindelijk goed op de medicijnen. Je stuiterde weer zoals een echte stuiterbal door het leven en deed de naam stuiterbal en co eer aan. 11 weken was je aanval vrij, je was weer je vrolijke gekke ik en een heerlijke knuffelbeer. 2 weken geleden heb ik je nog gezien op de clubmatch en hebben we nog even samen liggen bekvechten. Het ging zo goed met je.
Tot afgelopen donderdag. Je had weer aanvalletjes gehad. Ze waren klein en je was alert, maar ze waren er wel. Je vocht ertegen, wilde er niet aan toegeven. Je kreeg medicijnen om te slapen, maar ook daar vocht je tegen, waardoor er weer aanvallen kwamen. Gistermiddag kwam er een telefoontje. Je zou 's avonds inslapen. Het ging niet meer en jouw vrouwtje wilde je niet dat je een proefkonijn zou worden. Je hebt jouw vrouwtje nog een mooi teken gegeven toen ze thuiskwam, nadat jij er niet meer was.
Lief broertje. Zoveel plannen waren er nog. Samen lopen, samen speuren. Wij zouden iedereen laten zien dat wij stuiterballen dat allemaal heel goed konden. Nu ineens.........niets.........leegte........verdriet!! Waarom???? We gaan je allemaal zo vreselijk missen. Je lieve gekke eigenwijze kop, je streken. We gaan de lieve gekke knuffelbeer die je was nooit vergeten.
Het ga je goed!!
Wat oneerlijk en wat zijn wij ook ontzettend verdrietig.Woorden schieten tekort en de tranen blijven komen.
BeantwoordenVerwijderenOnze lieve Broer,onze kanjer,onze kampioen die we allemaal ontzettend gaan missen.
R.I.P. Pauchan
xx Bruno