Van zaterdag op zondagnacht heb ik mijn baasjes flink de stuipen op het lijf gejaagd. Om half 1 gingen we nog even voor het laatste rondje. Niets aan de hand, dus thuis gekomen was het tijd om te gaan slapen. Na een kwartiertje hoorde het vrouwtje een raar geluid van beneden komen en dacht eigenlijk dat ik met mijn grote vriend Ivar wat aan het slopen was. Toen ze beneden kwam zag ze nog net hoe Ivar het laatste beetje braaksel aan het oppeuzelen was. Vloer verder schoongemaakt en weer naar boven om te slapen. Ze vond alleen dat ik wel wat raar aan het hijgen was en ze hoorde steeds smakken, dus kwam ze weer kijken. Ik lag een beetje voor mij uit te hijgen en toen ze me bij zich riep liep ik ineens heel raar. Ik had hele rare stijve zwabber poten, kon er nauwelijks op staan en ook stond ik vreselijk te trillen. Als ik wilde gaan zitten viel ik gewoon om. Vrouwtje heeft toen het baasje zijn bed uitgetrokken, want het ging niet goed met mij. Toen hij beneden kwam ben ik weer fors gaan braken terwijl uik nauwelijks op mijn poten kon staan. Toen baasje het op aan het ruimen was, kwam hij een stukje van mij scaliborband tegen (de sluiting). Toen werd duidelijk dat ik die had opgegeten. Vraag me niet waarom ik dat gedaan had, ik weet alleen dat die niet goed viel. Vrouwtje is toen de dierenarts gaan bellen en daar moest ik direct heen komen. Met heel veel moeite en met behulp van de baasjes ben ik de wagen ingekomen en daar gingen we dan. Bij de dierenarts was ze al aan het opzoeken wat het effect kon zijn en wat bleek.........ik zou er niet aan dood gaan, maar alle verschijnselen die ik had waren ook de symptomen die hoorde bij het innemen van de scalibor. Ik kon daar wel 48 uur last van hebben. Ik heb toen een prikje voor de misselijkheid gehad en baasjes hadden valium meegekregen voor als de neurologische verschijnselen te erg werden. Dat was dus weer een boel geld. Op naar huis vervolgens. Daar is het baasje bij mij en Ivar blijven slapen op een luchtbed om mij in de gaten te houden. Vrouwtje sliep boven, want die moest er weer vroeg uit voor de wandeling die we zondag zouden doen en waar ik ook mee naar toe zou gaan. "s Ochtends om 8 uur kwam het vrouwtje beneden en toen ik opstond om haar te begroeten liep ik weer normaal en stond nauwelijks te trillen. Vrouwtje is toen gaan overleggen met Chantal wat verstandig was en.........ik mocht mee met de wandeling!!
De wandeling was helemaal super. 4 broers en 1 zusje waren er. Mijn mama was er en Ivar met zijn papa en mama. 1 groot feest dus. Heerlijk met elkaar rennen, andere honden opjagen, pootje baden........kortom wat willen wij als Leo's nou nog meer? Halverwege de wandeling ben ik nog wel een keer gaan braken en toen lag de hele scaliborband eruit. Daar waren we dus ook weer vanaf. Vervolgens kon ik weer gewoon verder spelen en ik heb me helemaal uitgeleefd na zo'n raar nachtje. Ik heb van de baasjes de nodige extra knuffels gekregen en ze zeiden dat ik ze niet meer zo moest laten schrikken. Vrouwtje heeft ook nog een impressie van de wandeling met mijn broers gemaakt!! Klik maar op de link onder de foto
http://youtu.be/Fh1qqc_9No8
Op naar de volgende wandeling!!
Wat hebben we het fijn gehad met de wandeling heerlijk gespeeld en gek gedaan met zijn allen.
BeantwoordenVerwijderenMooie foto van mij met het vrouwtje.
Op naar een volgende keer.
knuffel Bruno